موزه ایران باستان

بارها از موزه ایران باستان دیدن کرده ایم اما هر بار بیشتر عشق به تاریخ و سرزمین مادری پیدا میکنیم و حس غرور بیشتری  به ما میدهد.

 

موزهٔ ایران باستان اولین موزهٔ ایران (به شکل یک سازهٔ مستقل)، در بخش غربیِ میدان مشق تهران در خیابان سی تیر جای دارد. ساخت این موزه در ۲۱ اردیبهشت سال ۱۳۰۸ خورشیدی به دستور رضا شاه، توسط معمار فرانسوی آندره گُدار شروع شد. ساختمان موزه در سال ۱۳۱۶ به اتمام رسید و موزه برای بازدید عموم افتتاح شد.زمین اختصاص‌یافته به این موزه ۵۵۰۰ مترمربع است که ۲۷۴۴ متر مربع زیربنای آن است.

 

از آن‌جایی که طرح و نقشهٔ یک موزه باید با موضوع و اشیای داخل آن ارتباط و هماهنگی داشته و با تاریخ و هنر آن سرزمین مرتبط و پیوسته باشد از این نظر، نما و سردر ورودی موزه به سبک نمای ایوان کسری ساخته شد. (ایوان کسری نام کاخ شناخته‌شدهٔ شهر تیسفون پایتخت دولت ساسانی است که ایوان آن ۳۵ متر بلندی، ۵۰ متر پهنا و ۲۵ متر ژرفا دارد). رنگ آجرها نیز به همین منظور به رنگ سرخ تیره تعیین شده تا نمایانگر معماری عصر ساسانی باشد. بنای موزه حدود ۱۱٬۰۰۰ متر مربع است که ساختمان اصلی آن در سه طبقه ایجاد شده‌است.

معماران این ساختمان آندره گدار به همراه ماکسیم سیرو معماران فرانسوی بوده‌است که در طراحی آن کاخ کسری در شهر تیسفون در دوران ساسانی را در ذهن داشته‌است.آغاز ساخت آن سال ۱۳۱۴ خورشیدی است که در مدت دو سال عملیات ساختمانی آن به وسیله حاج عباسعلی معمار و استاد مراد تبریزی تکمیل و در سال ۱۳۱۶ خورشیدی رسماً گشایش یافت.

در آغاز طبقهٔ اول موزه به بخش ایران پیش از اسلام و طبقهٔ دوم موزه به بخش پس از اسلام اختصاص یافت.

گسترش کاوش‌های باستان‌شناختی و ازدیاد روزافزون آثار در موزهٔ ایران باستان، موجب شد که این موزه طی چند مرحله، گسترش کمی و کیفی یا در حد فاصل سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۷۰، علاوه بر تعویض ویترین‌های موزه، نوسازی سیستم گرمایشی و سیستم برقی موزه، واحدهایی تحت عنوان انبار و گنجینه در زیر موزه، ساخته و اضافه شد.

در سال ۱۳۷۵، آثار دوران اسلامی، رسماً از موزه ایران باستان منفک و به ساختمان مجاور موزه که ساختمان که از سال ۱۳۳۷ ساخته شده بود، منتقل شد.

این ساختمان که در سال ۱۳۳۷، در ابتدا با هدف احداث موزه مردم‌شناسی ساخته شده بود که پس از انقلاب، با ایجاد سازمان میراث فرهنگی و تمرکز اشیاء باستانی در موزه ایران باستان، طرح تغییر نام کلی موزه، به موزه ملی ایران و اضافه شدن موزه‌ای تحت عنوان موزهٔ اسلامی مطرح و اجرا شد که در نهایت در سال ۱۳۷۵ با گشایش رسمی موزه دوران اسلامی، مجموعه موزه ایران باستان و موزه دوران اسلامی، تحت عنوان موزه ملی ایران رسمیت یافت.

ثبت ملی در جمع آثار ملی ایران

ساختمان این موزه در تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۷۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۶۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است

 

املش گیلان

سفر به املش گیلان واقعا لذت بخش بود

هوای تمیز و طبیعت سرسبز و مردم خون گرمی داشت

روستا گشکور و جیرگوابر و روستاهای اطراف خیلی خوب و آرامش بخش بود

گشکور، روستایی از توابع بخش رانکوه شهرستان املش در استان گیلان ایران است.

جمعیت:این روستا در دهستان شبخوس‌لات قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۹۷ نفر (۸۲خانوار) بوده‌است.

 

موقعیت جغرافیایی روستای جیرگوابر :

روستای جیرگوابر بر روی سلسله جبال البرز ، در دامنه کوه های البرز غربی (گیلان) در دشتی سر سبز و خرم ، با چشم اندازی بی نظیر و دلفریب قرار گرفته است . روستای جیرگوابر با مختصات جغرافیایی بین عرض جغرافیایی ۳۶ درجه و ۵۸دقیقه شمالی و طول جغرافیایی ۵۰درجه و ۹ دقیقه شرقی در شرق گیلان قرار گرفته است . این روستا در ۲ کیلومتری شهر جدید التاسیس رانکوه ،و ۹ کیلومتری شهرستان املش قرار گفته است. که از طرف شمال به شهر جدید التاسیس رانکوه ، از طرف جنوب به روستای جورگوابر ، از طرف مشرق به روستای گوشکور ، و از طرف مغرب به روستای اسماعیل گوابر محدود است.

موقعیت آب و هوایی  :

شرایط آب و هوایی روستای جیرگوابر مرطوب ، معتدل مدیترانه ای و مقدار بارش(وارش) در این روستا ،سالیانه به حدود ۱۴۰۰ میلی متر می رسد.حداکثر بارندگی ماهانه بطور میانگین در مهر ماه حادث می شود.،و از نظر توپوگرافی دارای شرایط جلگه ای و پایکوهی است

ویژگیهای جمعیتی  :

بر اساس آخرین سرشماری ، روستای جیرگوابر نزدیک به ۱۰۰۰نفر ، و ۳۰۰ خانوار تشکیل شده است . که از نظر تیپ شکل گیری مساکن روستایی جزء روستاهای خطی واقع در کنار رودخانه می باشد . و از نظر توزیع ساختار جمیعت ، جزء روستاهای جوان بوده و روستایی که محبوبیت خاصی بین گردشگران خارج از استانی داشته و حدود ۳۵ خانوار افراد خارج استانی در این روستا سکونت دارند در روستا حدود ۳۰ مغازه جهت کسب و کار و رونق اقتصادی فعال میباشد و بازارچه معروف آن نماد خاص و زیبا به روستا شکل داده است .