آرشیو سالانه:1399

کتاب خشایارشاه پادشاه هخامنشی نویسنده رضا شعبانی  خشایارشا، فزند داریوش بزرگ، چهارمین پادشاه هخامنشی است، مادر خشایار، آتوسا، دختر کورش بزرگ بود. آن‌چه امروزه ما از خشایارشا می‌دانیم بیش‌تر از آگاهی‌های منابع یونانی است، یعنی دشمن درجه‌یک هخامنشیان. پس تعجب‌برانگیز نیست اگر آن‌ها پادشاهی را که به کشورشان حمله کرده و دوبار (در فاصله‌ی یک سال) آتن، شهر اصلی آن‌ها را تصرف کرده و معبد اصلی شهر را به تلافی آتش زدن سارد به دست یونانی‌ها، به آتش کشیده فردی بی‌بندوبار و عیاش و زن‌باره و فاقد کفایت برای زمام‌داری معرفی کنند. نگارنده در کتاب حاضر می‌کوشد تا بار دیگر چهره‌ای غباراندود این پادشاه هخامنشی را بررسی کند. یونانیان در تعداد سپاهیان خشایارشاه اغراق کردند و از آن طرف تعداد سپاهیان خویش را کم‌تر از آن‌چه بود معرفی کردند. هدف خشایارشا از لشکرکشی به یونان تنبیه یونانی‌ها بود که با تصرف آتن به این مهم دست یافت و حتی پس از بازگشت سپاهی نیز به رهبری مردونیه در یونان باقی گذاشت که آن سپاه نیز توانست در سال بعد بار دیگر آتن را تصرف کند. حال مورخان یونانی از یک مقاومت مختصر در تنگه‌ی ترموپیل و آتش گرفتن چند کشتی در سالامیس پیروزی بزرگ ساخته‌اند و مورخان بعدی اروپایی نیز آن را پیروزی بزرگ غرب بر شرق دانسته‌اند. مورخان یونانی به دلیل این لشکرکشی تاریخی، بغض و کینه و نفرت بی‌منتهای خویش را نثار خشایار کرده‌اند. خشایار در تمام امور دنباله‌روی پدرش داریوش اول بود که پی‌ریزی او برای شاهنشاهی هخامنشی تا پایان عمر این سلسله پایدار ماند. نگارنده در کتاب حاضر در شش فصل به نام و تبار، دوران پادشاهی، اقدامات عمرانی و تصمیمات بزرگ سیاسی و لشکرکشی به یونان می‌پردازد و قضاوت‌های مورخان غربی درباره‌ی این شاه بزرگ هخامنشی را ارزیابی می‌کند.

رفتار داریوش بزرگ نسبت به
پیروان سایر مذاهب:

آنچه که درباره زمان داریوش مهم می‌نماید این است که کتیبه‌هایی به زبان مادری هخامنشیان نگارش یافت و ما بیشتر با آیین بومی آنها آشنا می‌شویم. در کتیبه‌های  پارسی باستان داریوش، آشکارا اهورامزدا ستایش شده و خدای بزرگ دانسته شده است.

اما با این حال سیاست احترام به ادیان گوناگون همچنان تداوم یافت، به طوری که باز هم رفتار داریوش یادآور رفتار کوروش و کمبوجیه است. در زمان داریوش باز هم گروه دیگری از یهودیان به بازسازی معابد خود پرداختند و این نشان از احترام داریوش به آیین آنها دارد (بادامچی، ١٣٩١: ص ۲۰). در آثار به جا مانده از مصر هم احترام به عقاید بومی به چشم می‌خورد.

احترام داریوش به ادیان بومی مصر در کتیبه‌های به جا مانده از وی در مصر آشکار است. در پشت لوح مشهور داریوش در آن دیار، یک کتیبه مصری وجود دارد و بالای این کتیبه نقش خدای رع (قرص خورشید بالدار) و نقش خدایان هپی در حال انجام مراسم آیین گره زدن گل‌های لوتوس و پاپیروس دیده می‌شود. جالب آنکه داریوش در آثار مصری فرعون خوانده می‌شود و نام وی در کتیبه های مصری آنتریوش ثبت شده است(محمدپناه، ۱۳۸۴: ص ۹۰). این رفتار داریوش در مصر کاملا یادآور رفتار کوروش در بابل است اما آشکار است که داریوش بزرگ اهورامزدا را می‌پرستیده است و حتی در کتیبه‌هایی که به پارسی باستان در مصر به دست آمده، اهورامزدا ستایش شده است.

با فراتاش تاریخ را دوره کنید.

 مادرم با آنکه می‌دانم ایمان داری که باید هر کس هست و نیست خود را برای آزادی و رهایی ایران بدهد، ولی اگر جز این بود و حتی تو کوشش می‌کردی تا مرا در خانه نگهداری باز هم به جبهه می‌رفتم و برای وطنم می‌جنگیدم.»
فرهاد خادم شهید زرتشتی (زاده ۱ خرداد ۱۳۳۶، تهران- درگذشت ۱ اسفند ۱۳۶۰، تنگه چزابه) از مهندسان فارغ‌التحصیل دانشگاه صنعتی شریف و از مسولین احداث پل چزابه، در جنگ ایران و عراق بود. او در حین عملیات احداث پل در تاریخ ۱ اسفند ۱۳۶۰ در تنگه چزابه کشته شد
من برای خاکم می روم خاکی که آرش آن را نگهداشت

وصیت‌نامه شهید عباس بابایی
شهید بابایی در وصیت‌نامه خود آورده است: به خدا قسم من از شهدا و خانواده شهدا خجالت می‌کشم وصیت‌نامه بنویسم. حال سخنانم را برای خدا در چند جمله ان شاءالله خلاصه می‌کنم.

عباس بابایی (۱۴ آذر ۱۳۲۹ – ۱۵ مرداد ۱۳۶۶) سرتیپ خلبان نورثروپ اف-۵ و اف – ۱۴ تام‌کت نیروی هوایی ارتش ایران و معاون عملیات فرماندهی این نیرو از ۹ آذر ۱۳۶۲ تا ۱۵ مرداد ۱۳۶۶ بود.

عباس بابایی پس از ۶۰ مأموریت جنگی موفق، در صبح روز ۱۵ مرداد سال ۱۳۶۶، مصادف با روز عید قربان، همراه با سرهنگ علی محمد نادری به منظور شناسایی منطقه و تعیین راه کار صحیح اجرای عملیات، با یک فروند هواپیمای اف–۵ از پایگاه هوایی تبریز به پرواز درآمدند و وارد آسمان عراق شدند. بابایی و نادری پس از انجام دادن مأموریت، به هنگام بازگشت، در منطقه عملیاتی سردشت در ۱۵ مرداد ۱۳۶۶ مورد هدف شلیک توپ ضدهوایی شیلکا ۲۳ میلی‌متری پدافند خودی قرار گرفتند و بابایی که در کابین عقب حضور داشت از ناحیه سر مجروح و بلافاصله جان باخت. وی در این هنگام ۳۷ سال داشت. پیکر وی در گلزار شهدا در جنوب شاهزاده حسین قزوین به خاک سپرده شد

وصیتنامه شهید خلعتبری:اگر ذره‌ای از خاک وطنم به پوتین سرباز دشمن چسبیده باشد، آن را با خونم در خاک وطن می‌شویم و مرگ در این راه را افتخار می‌دانم و اگر ارزشمندتر از جانم هدیه‌ای داشتم، حتماً به این مردم تقدیم می‌کنم.
حسین خلعتبری مکرم (زاده ۱۳ مهر ۱۳۲۸ در رامسر – درگذشته ۱ فروردین ۱۳۶۴ در سنقر) سرهنگ خلبان اف-۴ فانتوم ۲ نیروی هوایی ارتش ایران بود. وی نقش عمده‌ای در انهدام نیروی دریایی ارتش عراق در عملیات مروارید ایفا کرد.او به خاطر رشادت‌های فراوان در این عملیات به شکارچی اوزا معروف شد.